Przejście w Tatrach

Góry: 
Tatry Wysokie
Dolina: 
Małej Zimnej Wody
Miejsce: 
Pośrednia Grań
Nazwa drogi: 
Birkenmajer
Wycena: 
IV
Czas: 
6h
Data: 
2020-01-24
Uwagi: 
WHP2580 (ABEHJK), zejście Żlebem Stilla. W ostatnim czasie pojawiło się w sieci dużo wątpliwości odnośnie przebiegu drogi Birkenmajera na pd.-wsch. ścianie Pośredniej Grani. Przede wszystkim należy podkreślić, że zimowy wariant L jest częścią opisu WHP2580 tylko ze względu na dawne standardy, a współcześnie byłby on samodzielną drogą bez dwóch zdań i warto to rozróżniać. Problem z odnalezieniem oryginalnej drogi wynika z niezbyt dokładnego opisu jej autorów (Taternik 1933/3). W szczególności największe wątpliwości pojawiają się w rejonie połączenia omawianej drogi z wcześniejszą drogą Komarnickich prowadzącą wschodnim filarem. W opisie wszystko się zgadza do połowy wariantu WHP2580J, kiedy to należy iść "w prawo ku górze trawisto-skalistym żlebkiem kilkadziesiąt metrów na grzbiet bocznego, trawiastego żebra, odgałęziającego się od Filara Komarnickich", gdzie łączymy się z drogą Komarnickich dochodzącą od prawej. Odzwierciedla to rysunek WHP478. Problem w tym, że opis ten ma pewną nieścisłość. Idąc w prawo wspomnianym "żlebkiem" dociera się do Koziej Pościeli, a co za tym idzie łączymy się z drogą Komarnickich tuż pod najtrudniejszym jej miejscem (przewinięcie przez pionowy pas skał, hak na starcie), co nie zgadza się ze słowami autorów, którzy twierdzili, że połączenie następuje nad nią. Zatem istnieją dwie możliwości. Albo się pomylili i od ścianki z hakiem droga Birkenmajera do szczytu prowadzi już razem z drogą Komarnickich, albo też nieco poniżej ścianki z hakiem (ok. 20m) skręca w lewo przez lekko wywieszoną ściankę i w prawo łączy się z Komarnickimi powyżej wspomnianej wcześniej ścianki z hakiem. Prawdopodobnie jest to nie do rozstrzygnięcia, ale też i bez znaczenia, gdyż warianty te odległe są od siebie o kilkanaście metrów i niemal natychmiast łączą się. Podsumowując, moim zdaniem droga Birkenmajera prowadzi nowymi wariantami jedynie do ścianki z hakiem na lewo od Koziej Pościeli, a pozostałe około 150m w pionie idzie razem z Komarnickimi, których dalszy opis nie nastręcza trudności interpretacyjnych.
Kto: 
Greg, Steve