Przejście w Tatrach

Cd. Pod Kominem Świerza sporo śniegu, ale w jego wnętrzu, ku mojemu zdziwieniu, dość sucho. W górnej części kapiąca woda i mokre ściany. Komin, ze względu na swój charakter (mokro i krucho), ma raczej niewielkie zainteresowanie, przez co trudno jest znaleźć jakieś konkretne informacje na temat jego przejść, a istniejące w internecie są pełne dramatycznych przeżyć. Dlatego zamieszczam subiektywny opis drogi. Start od prawej strony na kilkumetrowy przyklejony do ściany blok (V). Z niego przez stromą i litą płytę, skośnie w górę, w lewo do wnętrza Komina (po drodze 2 stałe haki). Z lewej jego strony przez wąski kominek, kilka metrów w górę (V+, pierwsze większe trudności) na niewygodną, niewielką platformę (stanowisko 2, stałe haki). Nad stanowiskiem kilka metrów w górę, bardzo wąskim kominkiem (VI, moim zdaniem kluczowe trudności!), a następnie zdecydowanie łatwiejszą (i szerszą) częścią Komina (niebezpiecznie zaklinowane kamienie, dość krucho), kilka metrów w górę (asekuracja dobra - friendy, zaklinowane kamienie, stałe haki). Następnie szeroką zapieraczką pod głęboką nyżę (V+, mokre ściany, asekuracja ze stałych haków, cześć wątpliwej jakości; możliwość osadzenia dobrych haków). Z pod nyży istnieją trzy możliwości wyjścia na platformę w kominie na drodze Stanisławskiego - od lewej strony (VI+), na wprost (podobno V-, ale jak dla mnie wątpliwe - mokro, krucho, przewieszka) i od prawej (V - V+). Ja wybrałem wariant od prawej. Oto jego opis: obrót o 180 stopni (twarzą do zewnętrznej części Komina). Dwa metry trawersu zapieraczką nad czeluścią Komina, i dalsze dwa lewą (or.) ścianą aż do krawędzi komina (V-). Nią w górę stromą ścianką pod przewieszkę i przez nią (V - V+) do początku trawersu na platformę na drodze Stanisławskiego (stanowisko 3). Całość z asekuracją. Z platformy w lewo do szlaku.