Przejście w Tatrach

Pierwotnie zamierzałem przejść drogę Wicherkiewicz - Siedlecki. Po dojściu pod ścianę, ze względu na zbyt obficie lejącą się wodę, zmieniłem zdanie. Początek drogą Wicherkiewicza (Kiełkowski 3 / 360) (A) potem częściowo (B) do przewieszonej ścianki. Wariant (B) po kilku metrach ścianką odbija w lewo płytową półką. Ja poszedłem dalej w górę kilkanaście metrów aż do wygodnej, trawiastej platforemki pod przewieszonym zacięciem idącym skośnie w lewo. Trudno powiedzieć czy jest to tożsame zacięcie z tym wymienionym w dalszej części (B), ale sposób jego przejścia jest zgodny z opisem, choć moim zdaniem, wycena V, jest mocno zaniżona. Jak dla mnie, to przynajmniej VI-. Na początku zacięcia był jeden, bardzo stary hak (klincal). Po przejściu trudności idąc wprost w górę kilkanaście metrów dochodzimy do lewego (nie prawego jak w opisie (B) ) skraju ogromnych płyt, a dopiero po kilkunastu metrach wspinaczki skośnie w lewo w górę i przewinięciu przez grzędę osiągamy prawy skraj wielkich płyt nad kominem, którym idzie droga Wicherkiewicza. Dalej zgodnie z (D). Podsumowując, ciekawa droga, sprytnie omijająca przewieszki. Duża ekspozycja, nieco kruszyzny. Mimo trudności na stosunkowo niewielkim odcinku prawdziwa górska przygoda. (cd.)