Przejście w Tatrach

W miarę nowa (2014), 250-metrowa droga na południowej ścianie Baranich Rogów, na ten moment najtrudniejsza na ścianie. Dojście trochę męczące (bo daleko i wysoko) ale naprawdę warto bo poza pierwszym wyciągiem wszystkie "trzymają poziom" (IV, VII-,VI+,VI+,VI-,VI), skała jest świetnej jakości, a asekuracja jest bardzo komfortowa. Drugi wyciąg to najpierw piękna, długa płyta (4 spity) z trudnościami VI do VII-, po czym 10-metrowa rysa za VI (na własnej). Trzeci to 50 metrów dość ciągowego (miejsca od VI- do VI+) ale bardzo przyjemnego wspinania między przewieszkami, nie znalazłem spita pod górnym okapikiem ale friend siada świetnie. Wyciąg czwarty wymaga krótkiego spięcia na początku, po czym wchodzimy w uklamioną rysę. Kolejny odcinek jako jedyny trochę nie pasuje do całości - najpierw krótka płytka (całkiem czujne VI-) gdzie droga wciska się trochę na siłę, następnie łatwy teren. Za to ostatni wyciąg wraca do wysokiego poziomu całej drogi - prawie 60 metrów wspinania na własnej po płycie wzdłuż filara w trudnościach od V+ do VI. Ręczny schemat na tatry.nfo jest świetny więc zgubić na drodze się nie da :) Wczoraj, mimo iż w okolicy warunki wczesno-zimowe, w ścianie mieliśmy idealne warunki (sucho i ciepło). Zejście ze szczytu w śniegu po kostki :) W ścianie byliśmy sami, zresztą w całej kotlinie PSS chyba nikt się nie wspinał mimo kapitalnej pogody i suchych ścian (oczywiście nie północnych bo tam już zima).