Przejście w Tatrach

Droga Birkenmajera (WHP1113) prowadzi w większości w masywie Nawisistej Turni i na jej wierzchołku się kończy. W tej wersji robiłem ją 11 lat temu, więc tym razem postanowiliśmy w jej górnej części skręcić na Młynarczykową Szczerbinę, a z niej na Młynarczyka. Po opadach warunki trudne. Startowy kominek pod Zachodem Birkenmajera całkowicie zalany wodą, może dlatego odczułem go jako kruchą piątkę, a nie jak wspomina literatura czwórkę. Droga mocno zatrawiona, ale wspinając się w podejściówkach nie stanowi to wielkiego problemu (za pierwszym razem w butach wspinaczkowych nie było aż tak miło). W miejscu rozgałęzienia (oryginał w lewo na górnych zachód, my w prawo na Młynarczykową Szczerbinę) spory obryw, którego nie pamiętam przed laty. Również wejście na sam wierzchołek granią z roku na rok sypie się coraz bardziej. Schodziliśmy Młynarczykowym Żlebem z jednym zjazdem na samym dole. Artykuł na temat drogi: : "Nawiesista Turnia. Pionowe Trawniki Birkenmajera", Góry 196, str. 56-59.