Przejście w Tatrach

Druga część łańcuchówki "zachodnia + wschodnia ściana przedwojennymi drogami". WHP1666. Pod ścianę zszedłem przez Wyżnie Gerlachowskie Wrótka górną częścią drogi Kienasta (WHP1669C, II, sporo świeżego śniegu). Od wielu lat wybierałem się na tę drogę, gdyż tylko niej brakowało mi by ocenić wyścig po wschodnią ścianę Gerlacha z lipca 1930 roku (dwie pozostałe to Birkenmajer-Kupczyk oraz Stanisławski na żebrze Pośredniego Gerlacha). Wnioski są proste. W przypadku Gerlacha Stanisławski przegrał na całej linii. W bezpośrednim pojedynku (7 lipca) zrobił piękne żebro, ale jedynie czwórkowe, a do tego niekończące się na głównym wierzchołku (WHP1688), podczas gdy Birkenmajer, Kupczyk, Dorawski i Szczepański poprowadzili niezwykłą drogę właściwą wschodnią ścianą, która po latach okazała się być trzecią (po Zacięciu Szczuki na MSW oraz Stanisławskim na Żabim Koniu) drogą przekraczającą piątkę (dla której wzorcem była Klasyczna na Zamarłej Turni). Natomiast powrót Stanisławskiego po trzech tygodniach (30 lipca) na właściwą ścianę wschodnią zakończył się zrobieniem trochę na siłę drogi w lewej połaci (WHP1666). Powiem szczerze. Przebieg drogi jest mało logiczny i nie pasuje do Stanisławskiego. Ucieka ona notorycznie przed wybitnymi formacjami, a do tego tuż przed kluczową ścianką istnieje możliwość wytrawersowania w lewo ze ściany (o czym opis nie wspomina). Natomiast odnośnie samych trudności to kilkunastometrowa przewieszająca się ścianka (końcówka wariantu C) z całą pewnością zasługuje na wyższą wycenę niż IV. Jak już kiedyś wspominałem przy okazji oceny Birkenmajera na zachodniej Łomnicy - chwała zwyciężonym (http://tatry.przejscia.pl/pl/node/3027). Część pierwsza: http://tatry.przejscia.pl/pl/node/3767