Przejście w Tatrach

WHP 112 (ABC) w całość bez asekuracji. Opis wariantu C mało czytelny. Należy iść w prawo, nieco w dół kilkanaście metrów, po czym w pierwszym dogodnym miejscu trawkami przeplatanymi skałkami w górę i przez ruchome bloki pod pionową, białą ściankę. Z pod niej skośnie w prawo zacięciem na prawy koniec trawiastej półki, z której w prawo lekko do góry za krawędź ściany na północny stok. Nim skośnie w lewo z powrotem na pn. – wsch. grzędę. Po wejściu na wierzchołek zejście na Kościelcową Przełęcz następnie WHP 103 A (powrót na pn - wsch. grzędę pod uskok szczytowy). Lawirując zejście do Kotła Kościelcowego, skąd do szlaku na Zawrat. WHP 130 (AC), w całości bez asekuracji. Dolny próg zasypany śniegiem, środkowy mokry, lejąca się woda, wymagający jak na IV, górny mokry znacznie łatwiejszy. Wariant C w dole bardzo kruchy, im wyżej tym bardziej lity. Zejście grzędą w stronę Przeł. Schodki skąd w dogodnym miejscu do Dolinki Pustej. WHP 154, w całości bez asekuracji. Opis drogi nie budzi wątpliwości do „stromej płyty, 20 m długiej i 4 metry szerokiej”. Płyta jest znacznie trudniejsza (IV, V ?). Narzuca się, by zamiast z rysy „jej prawą krawędzią na listewki u początku” w.w. płyty, pójść dalej rysą (płytkim kominkiem) w górę kilka metrów, skąd dalej w górę nieco w prawo, równolegle do płyty (tej 20 m długiej i 4 metry szerokiej), ale kilka metrów wyżej. Następnie z prawej strony bloku (filarka) płytą w górę i skośnie w prawo płytą przetykaną trawkami do rysy wyprowadzającej na Przełęcz. Idąc w ten sposób trudności istotnie nie przekraczają III, może z jednym miejscem III+. Z Przełęczy szlakiem na Zawrat skąd na Zawratową Turnię i Niebieską Przeł. WHP 62 (częściowo wariant A, reszta opis niżej). Po obrywie, nad dolny uskok istnieje tylko wariant A (częściowo) wariant F (W. Stanisławski, J. Wojsznis, wyjście nad górny uskok) raczej nie istnieje (IV), całość bez asekuracji. Opis: Z Niebieskiej Przełęczy w dół ku pn. kilka metrów. W miejscu gdzie ściana Niebieskiej Turni przestaje być przewieszona, skośnie w prawo kruchą ścianką przetykaną trawami na małą trawiastą półkę (III). Z niej trawers, dwa metry w prawo (II, krucho), po czym w górę, nieco w lewo, wciąż kruchym terenem na platformę z bloków (II). Następnie w prawo rysą (IV) na kolejną półkę. Z niej prawą ścianką bardzo stromej załupy w prawo i za krawędź filarka na stopień. Z niego w górę na prawy koniec wygodnej platformy, skąd skośnie w prawo tuż na prawo od wierzchołka (III). Podany czas jest od Bulwarów Słowackiego do Bulwarów Słowackiego.