Przejście w Tatrach

Droga tzw. lewym żebrem jest sporą niewiadomą. Na stronie tatry.nfo.sk jest według mnie zupełnie losowo wrysowana: https://tatry.nfo.sk/stity//0186//018608.jpg. Poprawne wrysowanie jest natomiast na załączonym rysunku: https://tatry.nfo.sk/stity//0186//018608D2.jpg. Opis oficjalny jest jednozdaniowy, ale w sumie oddaje jakoś tam przebieg. Według mnie droga po prostu prowadzi depresją między dwoma żebrami, z których za lewym znajduje się Granacki Kocioł wraz z opadającym z niego żlebem, natomiast za prawym (w dole również rozgałęzionym) centralny kocioł ściany Wielkiej Granackiej Baszty wraz z lewą depresją z niego wychodzącą. Sama droga jest II-III z jednym miejscem za IV (spora przewieszka z zaklinowanych bloków ze sprytnym wywinięciem od lewej, 2x haki, jedyne na drodze). Po osiągnięciu szczytu kontynuowałem żebrem na wierzchołek Wielkiej Granackiej Turni (najpierw zacięciem po prawej, potem lekko od lewej, eksponowane III). Wielka Granacka Turnia z Wielką Granacką Basztą tworzy układ jak MSC z Kazalnicą Mięguszowiecką. Z formalnego puntu widzenia zarówno wspomniana Baszta, jak i Kazalnica są wierzchołkami ścian czołowych filarów Turni i MSC. Wiadomo, że dziś już "do szczytów" się rzadko chodzi, ale według mnie warto. Z Wielkiej Granackiej Turni zszedłem na Niżnią Granacką Szczerbinę uskokiem w następujący sposób: w dół wprost do miejsca, gdzie się obrywa, po czym zwrot w lewo (III) skośnie do trawiastej ławki, którą w prawo w dół na przełęcz.