Przejście w Tatrach

Pierwsza droga WHP 133 (Kominem Motyki, Zmarzłe Czuby, IV). Raczej mało znana i rzadko powtarzana droga. W WHP brak informacji na temat szczegółów drogi, a Kiełkowski chyba spekuluje o jej przebiegu twierdząc, że należy iść kominem aż do jego końca. Nie wiem jak pokonywał go Grzegorz w czasie swojego przejścia (http://tatry.przejscia.pl/pl/node/3429), ale jego końcówka wygląda zdecydowanie poważniej niż IV. My poszliśmy następująco (od dołu, opis wejścia w ścianę jasny i czytelny): Wysokimi stopniami kilka metrów w górę do właściwego komina. Dość wąskim, pionowym kominem pod przewieszkę, którą przechodzimy od prawej strony (IV) i wchodzimy do łatwiejszej i szerszej części komina, który rozszerza się ku górze i zamknięty jest przewieszkami (40 m, IV). Z początku rozszerzenia wygodnym trawersem na prawe ograniczenie komina i nim, klucząc prawo-lewo w górę aż na łatwiejszy teren (40 m, III) i nim do połączenia z lewym kominem (WHP 134) i dalej już razem na Zmarzłe Czuby. Po dojściu do szlaku przez wierzchołek Zamarłej Turni (WHP 155, bez asekuracji, skorzystanie z drabinki schodzącej na Kozią Przełęcz, II). Z przełęczy pod pd. ścianę Zmarzłych Czub i drogą Bernardzikiewiczów w górę (asekuracja od 3 wyciągu). Bardzo ciekawa droga, trudności IV+ lub nawet V- (nie III!) na co zwrócił uwagę już G. Głazek na swoim plakacie Master Topo. Następnie trawersem Zamarłej do Zacięcia Komarnickich i nim do podstawy Zamarłej Turni (z asekuracją).