Słowem wstępu: Adam Śmiałkowski, „taternik-romantyk”, założyciel Elektronicznej Księgi Wyjść Taternickich, skromny, sympatyczny człowiek. Po ostatniej naszej wyprawie na Lodowy Szczyt mogę o nim powiedzieć – kondycyjny cyborg

Robert na wierzchołku Aiguille Dibona w Alpach Delfinackich sierpień 2011 (fot. Piotr Wolski).

Kazalnica Mięguszowiecka (Superściek biegnie jej lewą częśćią) i Mięguszowieckie Szczyty z Żabiego Szczytu Niżniego.

Oto jak się przedstawia górne piętro doliny Kołowej. Patrząc od lewej - Bździochowe Korycisko, następnie Kołowa Grań z wysuniętą Małą Kołową Turnią, oraz Bździochowa Kotlina u stóp Kołowego Szczytu:

Drobinki śniegu sypią się na moją głową. Jakieś mikro pyłówki - zwiewane z góry, z pola śnieżnego nad kominkiem, kryształki zamrożonego śniegu (nazywanego przez Agnieszkę – cukrem), a może lodu (albo nie wiem czego), staczają się do moich stóp. To właściwie one świadczą o pionowości terenu nade mną, bo moja subiektywna ocena nachylenia kominka, okaże się wkrótce błędna (na korzyść kominka, a na moje zdziwienie).

Jednym z najzagorzalszych miłośników skialpinizmu jakiego znam, jest Miro Peto. On też dokonał najtrudniejszego dotychczas zjazdu w Tatrach z Kieżmarskiego Szczytu drogą Tatarki (niebawem zamieszczę mój wywiad z Mirem). Na jego stronie można znaleźć jedne z najlepszych opracowań narciarskich zjazdów w Tatrach, jak i opis skali trudności:

To jest projekt filmu, który przygotowuje Jaro Matousek. Zamieszczam go tu z kilku powodów:

1. Bo postać Vlado Tatarki jest częścią Tatr

2. Bo film, który powstanie będzie niezwykły

3. Bo chcę, aby skialpinizm w Tatrach, był traktowany na równi z zimowymi przejściami taternickimi

https://www.youtube.com/watch?v=TrrE64r2un4#t=0