Przejście w Tatrach

W zasadzie najtrudniejszym miejscem drogi jest... wejście w ścianę. U wylotu Drabiny Grosza leży całkiem spory płat śniegu przewieszający się ponad szczeliną brzeżną. Wariant bezśnieżny od prawej strony stanowią gładkie i niezwykle lite płyty wymuszające trawersowanie falistą linią pomiędzy 4 a 12 metrem nad dnem szczeliny, co bywa dość emocjonujące (kilka miejsc V, ok. 40-50m). Ominięcie śniegu zajęło mi pół godziny, czyli 50% czasu potrzebnego mi później na przejście właściwej drogi. Filar ładnie eksponowany, choć dość prosty, a możliwych wariantów bezliku. Realna wycena, pomijając problem śniegu u podstawy ściany, to raczej IV.