Przejście w Tatrach

Od prawie dwóch dekad myślałem by połączyć w jakiejś własnej wersji południową ścianę Kieżmarskiego Szczytu, Grań Wideł i zachodnią ścianę Łomnicy. Na ciężko nie udało mi się nigdy jednak zdecydować. Na lekko drogi nie mogą być natomiast zbyt trudne. Tak właśnie przyszła mi do głowy wizja maksymalizacja litego terenu do V. W tym zakresie trudności nie ma piękniejszych dróg na południowej Kieżmarskiego i zachodniej Łomnicy niż drogi Puškáša, ani też lepszego połączenia między nimi niż Grań Wideł. Główną niewiadomą była w szczególności zaśnieżona i zalodzona od północny kopuła Łomnicy, która mogła uniemożliwić całe przedsięwzięcie (a jak wiadomo trudno sprawdza się tam warunki w necie). Plan B zakładał zatem dwukrotne przejście Grani Wideł, gdyby nie było jak bezpiecznie wejść na sam wierzchołek Łomnicy. Rozpocząłem od Prawego Puškáša o 9:40 (spory płat śniegu możliwy do obejścia po lewej stronie). Trudności ukończyłem o 10:40, a na wierzchołek Kieżmarskiego dotarłem o 10:55. Po przerwie o 11:10 ruszyłem na Grań Wideł. Na Wschodnim Szczycie Wideł byłem po 15min, na Wielkim po 35min, na Przełęczy w Widłach po 55min, na Zachodnim Szczycie Wideł po 70min, na Wyżniej Miedzianej Przełączce po 80min, a na Łomnicy dokładnie po 90min, czyli o 12:40. Ze szczytu od razu ruszyłem w dół Kominem Franza by o 13:10 rozpocząć Puškáša na zachodniej Łomnicy. Ze ścian wyszedłem po 40min by po kolejnych 5min o 13:55, czyli po 4h15min od startu ukończyć Puškášove Widły. Warunki nie były idealne, ale trudno było takich oczekiwać. W południowej Kieżmara było ciepło, ale miejscami w formacjach wklęsłych ciekła woda z topniejących śniegów. Na Grani Wideł wiał bardzo zimny północy wiatr, więc w zależności gdzie się akurat było odczucia były skrajne. Aż do Wyżniej Miedzianej Przełączki w zasadzie śniegu brak. Kopuła Łomnicy natomiast zaśnieżona i zalodzona, ale z perspektywy dało się odnaleźć ciąg suchych płyt umożliwiający omijanie zdradliwego terenu (tyle, że zamiast 0+ zrobiło się II-III). W Żlebie Teryego sporo śniegu, ale ze względu na porę rozmiękłego, więc dało się sprawnie lawirować i ledwie kilka razy go przekraczać w zejściu pod zachodnią Łomnicy. Puškáš na zachodniej natomiast suchy jak pieprz. Podsumowując, Prawy Puskas (V, 1h15min), Grań Wideł (V+ w górę, IV w dół, 1h30min), Puškáš (V, 45min). By ominąć śniegi na zejściu z Łomnicy drogą normalną zszedłem Granią Birkenmajera (III-IV). Wszystkie drogi znałem z wcześniejszych przejść: Prawy Puškáš (2x z liną, 1x bez liny), Grań Wideł (1x z liną, 1x bez liny), Puškáš na zachodniej (1x bez liny). Całość przeszedłem bez asekuracji. Buty wspinaczkowe używałem na górnych trudnościach Prawego Puškáša oraz na kilku metrach uskoku Wielkiego Szczytu Wideł. Reszta w podejściówkach. W górę trudności do V+ (uskok Wielkiego Szczytu Wideł), w dół do IV+. Puškášove Widły to łącznie ponad 1km wspinania w górę (1080m: 540m + 315m + ok. 200m) oraz ok. 440m wspinania w dół/zejść. Uważam, że to wspaniała, ekstremalnie jak na Tatry lita tura, którą przy odpowiednio długim dniu mogę z czystym sumieniem polecić wszystkim naprawdę sprawnym zespołom.