Przejście w Tatrach

Druga Motyka tego samego dnia. Tym razem droga, której opisu nie znajdziemy w WHP. Przez dłuższy czas plan miałem taki: podejść pod południową ścianę, zastanowić się jak w latach 30 ówcześni taternicy mogli zaplanować pierwszą drogę na tej niezdobytej ścianie, zestawić to z swoimi doświadczeniami z dróg Motyki i zacząć wspinanie. Wybór padł na wymyte i jasne, połogie płyty w środkowej części ściany, następnie terenem wydającym się bardzo przystępnym na szczyt. Zgadzało się to z trudnościami i czasem przedstawionym w WHP: droga częściowo bardzo trudna, 1 godz. Niedługo przed przejściem partner podrzucił znaleziony opis drogi w przewodniku Puskasa. Zagwozdka skąd Puskas miał ten opis... Najważniejsze jest to, że opis był zbieżny z wcześniejszymi planami. Podchodzimy resztką śniegów pod wspomniane wcześniej jasne płyty w centralnej części ściany. Zaczynamy wspinaczkę z ich prawej strony - rzeczywiście w tym miejscu napotykamy kilka metrów terenu mogącego przedstawiać trudności IV. Dalej formacją wklęsłą (suchą jak pieprz tego dnia) kilkadziesiąt metrów. Następnie trawers na grzędę z lewej strony, grzędą do góry i dalej w prawo terenem trawiasto - skalnym pod przystępną kilkudziesięciometrową ściankę, którą prosto na szczyt. Trudności zgodne z przewodnikiem Puskasa: na dole miejsce IV, dalej II-III. Całość w podejściówkach, prawie cała droga z asekuracją lotną.