Przejście w Tatrach

Droga, którą przeszedłem jest pewnym wyprostowaniem drogi WHP 663 (A.Grosz, B.Szasz). Wejście w drogę wariantem: W rozległą ścianę czołową grzędy, tuż na prawo od lewego jej końca wchodzi głęboki, wybitny komin. Dojście do niego po skalistych stopniach i trawkami (15 metrów). Kominem w górę kilkanaście metrów na pochyłą platformę z lewej strony (II), powyżej której komin staje się węższy i pionowy. Dalej w górę 6 metrów (IV) na stromy trawniczek. Z niego kilka metrów stromym zacięciem pod kolejny, bardzo wąski komin utworzony między ścianą a ogromną odpękniętą płytą z lewej strony. Nim do końca (IV), a następnie kilka metrów po doskonałych chwytach na trawniczek. Z niego w prawo krótkim kominkiem (I) z zaklinowanymi kamieniami na platformę w głównej grzędzie zasłaną blokami skalnymi. Nią łatwo w górę kilkadziesiąt metrów na upłazek gdzie łączymy się z końcem odcinka A drogi WHP 663. Na odcinku C po wyjściu z "kominowatej rynny" jest wygodna, trawiasta półka pod litym, prawie pionowym, dziesięciometrowym uskokiem przeciętym w środku, przewieszoną u dołu rysą. Oryginalnie droga obchodzi uskok. Można go przejść ową rysą, w pięknej wspinaczce (IV). Dalsza część grzędy jest mniej stroma i utworzona z dużych bloków skalnych. Idziemy nią dłuższy czas pod wymieniony w opisie "słup skalny". Zejście z "potężnej wanty" opisane jako nieco trudne jest zdecydowanie III -we. Asekuracja w jednym miejscu w kominku (z taśmy wpiętej do haka), reszta bez asekuracji. Do wierzchołka Sz. Sz. 1 godz. Cd ---->