Przejście w Tatrach

Pierwsze pewne przejście klasyczne (prowadzenie), bowiem w literaturze brak potwierdzenia przejścia Krzysztofa Żurka z końca lat 70. ubiegłego wieku, a odhaczenie Riko Malczyka odbyło się na wędkę. Jeszcze kilka lat temu w zacięciu tkwiło kilka połamanych haków, bardzo utrudniających ewentualne przejście. Obecnie w połowie zacięcia znajduje się tylko jeden, bardzo skorodowany, hak. Droga bardzo specyficzna, zarówno pod względem ruchów (swastyka do wpinki!), jak i warunków koniecznych do przejścia. Droga znajduje się centralnie w ścieku wodnym, wymaga więc co najmniej 5 dni bez opadów pod rząd do wykonania przymiarki. Prowadzenie odbyło się 7. dnia bez opadów, a i tak ryska wewnątrz zacięcia była lekko wilgotna.