Przejście w Tatrach

Nawiązując do przejścia sprzed pięciu lat: http://tatry.przejscia.pl/pl/node/3028. Potwierdzam wszystko, co wówczas napisałem odnośnie oryginalnego przebiegu na drugim wyciągu i wprowadzającego nieco w błąd schematu. Tym razem po przejściu po odstrzelonych taflach zgodnie z opisem słownym poszedłem w lewo na ostrze filara, nim w górę na małe siodełko (odcinek po stronie Komina Stanisławskiego), po czym w prawo skośny trawers pod blokiem do dość gładkiej płyty, którą w prawo z lekkim obniżeniem (najtrudniejsze miejsce drogi) do łatwiejszego podciętego zacięcia, a nim w górę. Odcinek ten odpowiada opisanemu wówczas przeze mnie: "VI trawers w prawo doprowadzający do VI rysy pełnej współczesnych haków (dwa z trzech z mejlonami do zjazdu). Rysa ta kończy się po około 15m niechodzonym przewieszonym zacięciem, na prawo od którego znajduje się kolejne pionowe "zalane" zacięcie. Trawers z lekkim obniżeniem w lewo doprowadza natomiast do oryginalnego wariantu.", Gdy dziś rozumiem, jaki element schematu jest niewystarczająco przejrzysty, to wydaje się on nawet "poprawny", ale łatwo to powiedzieć post-factum. Tam naprawdę zgodnie ze słownym opisem autorów powinno być mocno zaznaczone, że odcinek doprowadzający pod przewieszony blok prowadzi ostrzem żebra od strony Stanisławskiego. Wyżej ładne, długie, IV zacięcie doprowadza do drogi Puskasa, a dosłownie kilka metrów wyżej również do Stanisławskiego, skąd do skraju tarasu pozostaje zaledwie kilka metrów. Dolną część ściany do rozejścia się Stanisławskiego i Puskasa przeszliśmy bez asekuracji (III). Następnie trzy 50m wyciągi doprowadziły nas do znów do Puskasa, skąd ostatnia długość liny do ringów przy puszce "szczytowej".