Przejście w Tatrach

Droga ma wycenę zimową 5+, ale jest to raczej zaniżona wycena (bardziej 6, podobnego zdania są poznaniacy, którzy przeszli drogę w 2013 r.: https://kw.poznan.pl/dzialalnosc/wykaz-przejsc/przejscia-gorskie/). Bardzo syte wspinanie, które dzień wcześniej polecił nam jeden z najlepszych polskich wspinaczy (ale dopiero po przejściu drogi dowiedzieliśmy się, że wg. niego ma ona raczej zimowe 6 niż 5+). Na lewo od najniższej ostrogi ściany jest duże pionowe zacięcie. Do niego dochodzimy małym, połogim zaciątkiem (pokrytym źle trzymającym i odpadającym od skały lodem), na jego końcu przed przewieszoną ścianką w lewo przez pionową ściankę (nad nią wbiłem mocno diagonala - zostawiliśmy go, przyda się następcom). Potem połogimi płytami (pokrytymi śniegolodem) pod kluczowe zacięcie. Nim do góry (sporo szczelin wylanych lodem - asekuracja słaba). Nad zacięciem dwa prożki i pierwsze wypłaszczenie (stary stan z pętli na głazie minąłem, założyłem kilka metrów dalej w lewo, aby lepiej widzieć partnera na następnym wyciągu). Drugi wyciąg przez prożki i wąską depresją (4? 4+?) w prawo na sporą półkę śnieżną. Potem przez skalne prożki, śniegi i trawy (3+?, może na początku 4?) na samą górę. Trawy zmrożone świetnie. Gruby lód trzyma pancernie, cieńszy odspaja się od skały i się kruszy.