Przejście w Tatrach

Kombinacja dróg: WHP 2193 A, B, C (do Klimkowego Kotła). Następnie WHP 2192 E i z żebra (wspomnianego w odcinku E) nie w górę lecz w lewo kilkanaście metrów do kociołka skąd idzie w górę szeroka, skalista depresja. Środkiem depresji kilkanaście metrów w górę i skośnie w prawo ku górze na Pościel Szulakiewicza. Z Pościeli Szulakiewicza własnym wariantem: (A) Z lewego krańca Pościeli Szulakiewicza ciągnie się płytki komin zakręcający w górze nieco ku lewej stronie. Nim w górę do jego końca, pod koniec przez dużą przewieszkę, na niewielką, ale wygodną platformę obok dużego, zaklinowanego głazu (VI-, 25 m). (B) Z niej na duży blok skalny powyżej i kilka metrów zygzakiem w górę do wygodnej, eksponowanej półki idącej w lewo. Nią do końca, przewijając się przez filarek skalny, za którym wznosi się gładkie zacięcie zamknięte kruchą przewieszką. Nie wchodząc w zacięcie, prawą, niemal pionową jego płytą ku górze i przez strome stopnie do wąskiego, pionowego kominka (V+, 25 m). (C) Kominkiem do jego końca na połogą trawiasto-skalistą półkę skąd skośnie w lewo ku górze wąskim, płytkim i bardzo kruchym kominkiem na niewielki występ z jego lewej strony. Z niego przewinięcie w lewo na otwartą ścianę i przewieszoną kruchą ścianką kilka metrów w górę na prawy koniec półki skalnej (najtrudniejsze miejsce). Nią kilka metrów w lewo (krucho!) pod depresję mającą charakter szerokiego komina idącą skośnie w lewo ku górze (VI, 30 m). (D) Depresją w górę na pn.-wsch. żebro Małego Jaworowego Szczytu tuż pod jego przewieszonym uskokiem wspomnianym w opisie drogi WHP 2195 F ( droga pn.-wsch. żebrem Małego Jaworowego Szczytu) (IV+, 20 m). Po jego obejściu 120 m żebrem w górę na wierzchołek Małego Jaworowego Szczytu. Uwaga 1: Wariant biegnie cały czas na lewo od drogi Slamy (środek ściany) i podobnie jak Stanisławski na Łomnicy, cały czas nieznacznie ucieka w lewo od środka ściany. Uwaga 2: Na odcinku (C), tuż pod kominkiem, z prawej strony bardzo stary hak niewidomego pochodzenia. Zgodnie z tym co napisał Grzegorz Folta w opisie swojego przejścia drogi Slamy http://tatry.przejscia.pl/pl/node/4171 teren nad Pościelą Szulakiewicz wygląda bardzo poważnie. Asekuracja wymagająca, a potencjalne loty długie. Ewentualne wycofy skomplikowane. Wspinając się Jaworowym Murze nie mogę wyjść z podziwu dla taterników minionych pokoleń wytyczających drogi na tego typu ścianach. Podziwiam ich upór i odwagę graniczącą niekiedy z szaleństwem.