Przejście w Tatrach

Z Siarkańskiej Przełęczy wprost północną granią (jeden uskok IV) na wierzchołek Wielkiego Siarkana. Z niego dalej poziomą granią pod krótki przewieszający się uskok. Albo wprost nim (miejsce bulderowe) III/IV, albo lekko od lewej strony II/III, albo z większym obniżeniem w lewo i przez płytę I/II. Dalej granią w dółna Przełączkę w Siarkanie. Następnie przez kolejne zęby pod przewieszony i nieopisany dotychczas uskok Małego Siarkana. Stąd wprost w górę drugą od lewej rysą w płytowej ścianie nad wspomniany uskok (III), po czym granią na wierzchołek. Z najwyższego punktu w dół ukosem w kierunku NW z powrotem pod wspomniany uskok (II). Następnie klasycznym wariantem od zachodu (II) ponownie na wierzchołek Małego Siarkana (najpierw dłuższy trawers, potem stromiej w górę). Z niego granią na południe aż nad obryw południowego uskoku. Stąd nieco do tyłu i w prawo na wschód stromą depresją w dół aż do urywającej się przewieszką rysy. Sponad przewieszki w prawo do sąsiedniej depresji, nią nieco w dół i powrót popod wspomnianą przewieszką. Następnie w dół do stromego zachodu przecinającego Małego Siarkana od wschodu. Nim w lewo do góry do wielkiego odstrzelonego bloku, po czym w górę stromą płytą (III) ponownie na wierzchołek Małego Siarkana (powrót do wielkiego bloku tę samą drogą). Następnie wspomnianym zachodem tym razem na południe aż pod południowy uskok Małego Siarkana. Stamtąd ponownie na jego wierzchołek, tym razem obejściem zachodnim, czyli pod usok po czym poziomy eksponowany trawers w lewo, a za węgłem już łatwą depresją na wierzchołek (powrót tę samą drogą). Po czterokrotnym odwiedzeniu Małego Siarkana dalsza droga granią poszukując trudności (dużo naprawdę fajnych miejsc bulderowych) do Złomiskiej Przełączki i na Złomiską Turnię. Z niej zejście (mniej więcej WHP1290) w kierunku SW na małe siodełko widoczne z wierzchołka. Z niego trawers w lewo (pod ścianką turniczki) na kolejne małe siodełko (na lewo spada stromy trawiasty żleb). Z niego nieco prawo w dół do sąsiedniej depresji, po czym w lewo na żebro, którym w dół stromo i nieco krucho (II) - na lewo ciągle wspomniany trawiasty żleb. Następnie w prawo na wielki trawnik, którym wkrótce w lewo w kierunku wielkiego bloku zaklinowanego we wspomnianym już dwukrotnie trawiastym żlebie. Następnie wąskim skalnym żebrem między tym żlebem (na lewo, ale sporo niżej), a bardzo stromą trawiastą rynną (na prawo), po czym w dogodnym miejscu w lewo na podścianowe piargi.